۱۳ آبان ۱۳۹۲
کشوری به اسم ایران خیلی وقته تجزیه شده است .
مگر نه اینکه ایران به خاطر این رنگارنگی اقوامش ایران شد ؟ پس کجا رفت عشق و اتحاد ؟تا کی باید بازیچه این حکومت ننگین باشیم ؟
تا کی اینها باید در محرومیت زندگی کنند تا کی باید سرکوب شوند ؟ به چه گناه نکرده‌ای این انسانهای بی دفاع محکوم به مرگ هستند ؟چرا
یک بار خودمان را جای این مردمان بی دفاع نمیگذاریم ؟الان که اینها به کمک ما همهٔ ایرانیها احتیاج دارند چرا خفه شد‌ایم ؟ چرا صدایمان در نمیاید ؟براستی انسانیتمان را به چه
فروختیم؟
. افسوس ایران خیلی وقته دیگه ایران نیست ،خیلی‌وقته ایران تجزیه شده و ما ترکیب در ساختار کثیف جمهوری اسلامی
کفّ می‌زنیم به افتخار سی و چند سال حکومت ننگین جمهوری اسلامی که به
زیبایی ایران و ایرانی را از هم جدا کرد
که اینگونه بی غیرتمان کرد که جلو چشممان دسته دسته جوانان بی
گناه این کشور را میکشند و ما نگاه می‌کنیم , به سادگی فراموش .کفّ می‌زنیم به افتخار دولت
تدبیر و امید که ثمری جز مرگ و اعدام و ناا امید کردن, اندک امید باقیماندهٔ مردمانش را ندارد
هموطن بی گناه کشته شده من حال, تو هم چشمهایت را ببند و آسوده بخواب ،مثل مردم سالها خوابیده کشورت.
بله کشورت ایران
الیناز آزاد
.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)