خاک من  خاک تو خاک نسل ما کجاست؟
کسی میدونه این وطن وطن که میگن کجاست؟

من یک جوانم ،البته مطمئن نیستم شاید ،بهتره بگم  جوانی که از جوانی فقط اسمشوداره ، مثل تو ، از نسلیم که تا چشم باز کرد جنگ رو دید،صدای آژیر ، شیشه های که ضربدری چسب خورده و پناهگاه،کیسه های  که برای رزمندهای جنگ پر  میکردیم  و تحویل مدرسه  میدادیم، نوجوانیم رو با تمام باید و نباید های بدست آماده از انقلاب اسلامی و  با کلی منت ازدستاورد های  جنگ ، خشک  و سخت پشت سر گذاشتم.رسیدم به جوانی,  سرگشته  ناامید بی هدف ،
  شادی رو نمیشناسم   اما دوسش دارم
 خنده از ته دل رو بلد نیستم  اما دوسش دارم
 خوب بلدم گریه کنم  اما دوسش ندارم
از عشق شنیدم   اما باورش  نکردم
از حق و آزادی شنیدم اما در واقعیت ندیدم
جائی بزرگ شدم  که چندین سال در اشغال است اره باید بگیم، ایران اشغالی ،  ایرانی که در اشغال ایرانی نماهاست ، در اشغال مردان تاریکی ،در اشغال مردان اسلام
امروز ناچار به ترک سرزمین اشغالی شدم آری  مهاجرت کردم
از سرزمینی که  فقط نامش مال من بود از سرزمینی که هیچ حقی در ان نداشتم  سرزمین مرگ سرزمین خون سرزمین تجاوز سرزمین من
روزگار بدی است به گدایی سرزمین افتادیم    جائی برای زنده ماندن  جائی برای آرامش جائی برای زندگی کردن
وطن لغتی بی  مفهوم برای نسل من
                                                                                                                                               الیناز آزاد