ای کاش تو رهبر من بودی ،ای کاش مردم تو مردم ایران من بودند،اونوقت الان ایران هم جشن آزادی داشت ،زندانی سیاسی نداشت ،خوش به حالتون که به خون کشته شدگان این جنبش وفادار ماندید و نگذاشتید حقشون پایمال بشه ،آتش جنبش را روشن نگاه داشتید ، نترسیدید ،ادامه دادید تا پیروزی.ای کاش رهبر من یک زن بود ,ای کاش رنگ جنبش من نارنجی بود و نارنجی میماند نه اینکه یک روز سبز و روز دیگه بی اعتنا به آنچه گذشت بنفش
ای کاش وقتی فریاد میزدیم عزیز کشته شده حقتو پس میگیرم واقعا میماندیم تو میدان تا حق خون بیگناه ریخته شده محمدها و نداهاو سهرابهاو ...رو میگرفتیم
افسوس و افسوس که ایرانی در خوابی بس گران و عمیق است .
الیناز آزاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر